door: Jeroen van Yperen
Ik was er helemaal klaar voor. Geladen met kekke diensten, technisch hoogstaand, schaalbaar, elastisch en in te zetten op het niveau waar je het nodig hebt. Alle argumenten beschikbaar waarmee ik onze klanten helemaal gelukkig kan gaan maken. Betalen naar gebruik zonder investeringen vooraf. Echt 2014 en beyond, zeg maar.
Tot ik deze week een klap in mijn gezicht kreeg, die ik helemaal niet had zien aankomen. Het gebeurde tijdens een afrondend gesprek, waarbij de financieel verantwoordelijke aanwezig was. Met geen mogelijkheid kreeg ik mijn stokpaardje, een flexibel pay-per-use model, over de bühne. De financiële man sprak letterlijk de volgende woorden: “I’m not an IT guy, I know nothing about OPEX.” Pardon? Is de term variabele kosten niet bekend op de financiële afdeling? Hoe kan mij dit nu gebeuren? Hoe heb ik deze plank zo mis kunnen slaan?
Later begon het mij te dagen. Operationele kosten, waar de term OPEX voor staat, betekenen alleen iets in organisaties waar kosten te relateren zijn aan opbrengsten. Of in organisaties die eraan gewend zijn dat opbrengsten variabel kunnen zijn of waar men zelf invloed kan uitoefenen op de inkomsten. Kortom, in organisaties met een handel- of service-element. Daar word ik begrepen.
Aan de andere kant van het spectrum heb je organisaties waar sterk op budgetten wordt gestuurd. Hier geef je op voorhand een budget af, waar de mensen het mee moeten doen. De inkomsten zijn gekoppeld aan subsidies of andere gedurende een boekjaar niet-beïnvloedbare geldstromen. In deze cultuur komt mijn relaas over een pay-per-use model niet aan. Hierbij maak je een inschatting van het verbruik en kun je tussentijds de stand melden. Maar je krijgt de werkelijke kosten pas achteraf voorgeschoteld. Dit is één van de grondbeginselen van cloud-diensten.
Dit heb ik dus over het hoofd gezien: de cultuur in een organisatie is net zo belangrijk als de technische nitty-gritty features. Zolang een variabel kostenpatroon niet wenselijk is, zal ik daar nooit gehoord worden. Hoe groot de voordelen ook zijn.
Weer wat geleerd. Achteraf beschouwd wist ik eigenlijk wel dat dit al langer bestaat in de dienstverlening: telefonie met belbundels. Als je budget op is, is het ook echt op. Tenzij je weer wat activeert. Deze ervaring bracht mij tussen al het cloud-geweld, waar alles as-a-Service en betaald naar gebruik wordt aangeboden, op het idee van een nieuwe cloud-dienst. Ik noem het ‘FixedPrice-as-a-Service’. Maandelijks betalen voor variabele it-resources met een vastgesteld maximaal bedrag of tegoed en gebruik. Heb je toch meer nodig? Dan even langs de supermarkt voor een nieuwe kraskaart met cloud-tegoed.
Jeroen van Yperen is Solution Manager bij i³ groep
